Jim Tomlinson
Być może najbardziej znany ze swojej pracy jako zniewalający kontratak dla wokalistki i żony, Stacey Kent, Jim Tomlinson jest coraz bardziej rozpoznawany jako charakterystyczny głos saksofonu. Jego debiutancki album jako lidera, „Only Trust Your Heart” (Candid 2000), spotkał się z entuzjastycznym i powszechnym uznaniem. Jego kolejna płyta, „Brazilian Sketches” (2003), została uznana za Jazzową Płytę Tygodnia przez gazetę Observer w Wielkiej Brytanii.
Tomlinson nie studiował formalnie muzyki aż do dwudziestego roku życia. Grał na saksofonie i prowadził zespół hobbystycznie, jednocześnie studiując politykę, filozofię i ekonomię na University College w Oksfordzie. Dopiero po ukończeniu studiów i odkryciu, że pociąga go londyńska scena jazzowa, zapisał się do Guildhall School Of Music w 1990 roku. To właśnie w Guildhall rozkwitł jego muzyczny i romantyczny związek ze Stacey.
Od tego czasu Tomlinson pracował w wielu różnych grupach, od Briana Ferry’ego po eksperymentalnego kompozytora bigbandowego Michaela Garricka. Jego własny kwartet występował w klubach i na festiwalach w całej Europie. Ostatnio koncertował prawie wyłącznie ze Stacey w Europie, USA i na Dalekim Wschodzie, rezerwując czas na występy w kwintecie poświęconym muzyce Lestera Younga z innym saksofonistą i absolwentem Guildhall, Markiem Crooksem.
Kiedy nie występuje, Jim dzieli swoją pasję do narciarstwa ze Stacey, sportu, w którym oboje przodują. Jedynie zobowiązania koncertowe w marcu 2006, 2007, 2008 i 2009 roku uniemożliwiły im udział w Nastar US Championships, do których oboje zakwalifikowali się w kolejnych sezonach.
