ARTUR DUTKIEWICZ
Ceniony pianista jazzowy i kompozytor. Nazywany „ambasadorem polskiego jazzu”, jest jednym z najczęściej koncertujących za granicą polskich muzyków jazzowych. Wystąpił w blisko 70 krajach – od USA, Ameryki Południowej, przez Europę, Bliski Wschód, po Chiny i Australię, na międzynarodowych festiwalach muzycznych i w prestiżowych salach koncertowych.
Promuje kulturę polską za granicą, podkreślając swoje korzenie. Odznaczony przez MKiDN srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Pochodzi z Pińczowa (woj. świętokrzyskie), jest Honorowym Obywatelem tego miasta. Jest absolwentem Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie kompozycji i aranżacji w 1982 r.
Laureat wielu konkursów, m.in.: Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Improwizacji Jazzowej w Katowicach, „Jazz nad Odrą”, „Jazz Jantar”. Finalista Thelonious Monk International Competition w Waszyngtonie.
Jako pierwszy polski muzyk jazzowy miał swój recital na MIDEM w Cannes w 1988 r.
Współpracował ze znakomitymi muzykami, m.in. z Tomaszem Szukalskim, z którym koncertował przez 25 lat tworząc Tomasz Szukalski Kwartet oraz duet Szukalski/ Dutkiewicz oraz ze Zbigniewem Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Tadeuszem Nalepą, Urszulą Dudziak, Grażyną Auguścik, Deborah Brown, Lorą Szafran, Michelle Hendrics, Carlosem Johnsonem, Cyprienem Katsarisem.
Występował również na scenie nowatorskiego Teatru Instrumentalnego Ryszarda Gwalberta Miśka, zarówno jako aktor, jak i muzyk (tzw. muzitor), współtworząc muzykę do spektakli „Proces” Kafki i „Taniec Lokatora”.
Artur Dutkiewicz prowadzi od wielu lat własny zespół Artur Dutkiewicz Trio oraz wykonuje recitale solo. Jego ostatnie płyty „Prana” i „Traveller” wydane w trio oraz solowe „Mazurki” (wszystkie albumy z kompozycjami pianisty) zostały znakomicie przyjęte przez słuchaczy i krytyków.
W 2011 roku wystąpił na Stadionie Olimpijskim w Berlinie. Specjalnie na to wydarzenie zaaranżował i zagrał w gronie pianistów z całego świata utwór na 30 fortepianów. Koncert, którego wysłuchało ok. 35 tys. osób, był wyrażeniem szacunku dla różnorodności kultur i przesłaniem pokoju dla świata.
